ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ
ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
«Εκεί που σμίγει η αγάπη
του πατέρα και της μητέρας, εκεί που σμίγει η αγάπη των ανθρώπων, είναι η
πατρίδα σου»
« Πρωινό άστρο» Γιάννης Ρίτσος
Φτάνοντας στο απόγιομα της
ζωής μας τούτες τις ώρες, με τα μάτια της ψυχής αναπολούμε νοσταλγικά τις
συνήθειες των συγχωριανών μας αλλά και τις ομορφιές, τις χαρές και τις
στερήσεις που ζήσαμε μαζί τους, στον πολυαγαπημένο μας τόπο τα παιδικά μας κυρίως χρόνια.Η αγάπη μας για το χωριό και όλα αυτά
τα γλυκόπικρα βιώματα που ζήσαμε, μας έδωσαν το μελάνι της καρδιάς να τα καταχωρήσουμε στις σελίδες που
δημοσιεύουμε.
Στις σελίδες αυτές γίνεται μια καταγραφή των στοιχείων που
συγκεντρώσαμε από ορισμένες ιστορικές πηγές, που αναφέρονται στο χωριό μας και
στην ευρύτερη περιοχή του. Ψάχνοντας
βρήκαμε τις «άκρες» της δημιουργίας του, και τους εποίκους του
γεωγραφικού χώρου της περιοχής μας από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας.
Αναζητήσαμε την προέλευση της ονοματοθεσίας του χωριού, και διαπιστώσαμε πως
ανάγεται σε πολύ παλιότερες εποχές.
Προσπαθήσαμε επίσης να αναφερθούμε στην οικιστική, επαγγελματική,
κοινωνική και πολιτιστική εξέλιξή του
και στις καθημερινές ασχολίες των κατοίκων του, από την δημιουργία του
μέχρι σήμερα.
Οι αναφορές μας βασίζονται στη σχετική βιβλιογραφία, αλλά και
σε προσωπικές εμπειρίες, που ζήσαμε στο χωριό, κυρίως κατά την περίοδο της
παιδικής μας ηλικίας. Επίσης βασίζονται σε διηγήσεις που μας πρόσφεραν απλόχερα
άλλοι συγχωριανοί μας, που είτε βρίσκονται προς το «τέλος» τους, είτε τώρα
έχουν φύγει από τη ζωή. Μέσα από αυτές
οι παλιοί θα αναπολήσουν και οι νέοι θα μάθουν πως υπήρξαν άνθρωποι που έζησαν
στον ευλογημένο αυτό τόπο, κάτω από άλλες συνθήκες, πολύ πιο δύσκολες από τις
σημερινές, με πολλές στερήσεις αλλά με
αληθινή ποιότητα ζωής. Με αξίες που έδιναν νόημα στη ζωή και την έντυναν με
αληθινή ομορφιά.
Είναι οι πρώτες
συγκεντρωμένες πληροφορίες για το χωριό μας και αυτό αυξάνει τις δυσκολίες της
συγγραφής των κειμένων, αλλά και το μέγεθος της ευθύνης συγγραφής τους
γενικότερα. Αυτή η ενέργειά μας αποτελεί και ένα «μνημόσυνο» στη μνήμη των
προγόνων μας, που πάντοτε τους θωρούσαμε με απέραντο θαυμασμό, αλλά και επειδή
είμαστε θιασώτες της παράδοσης, μεταφέροντας στις νεότερες γενιές ιστορία,
μνήμες και γεγονότα, που κληρονομήσαμε από αυτούς.
Θελήσαμε να καλύψουμε αυτό το κενό που
υπάρχει στην καταγραφή της ιστορίας και της κοινωνικής ζωής του χωριού μας
καθώς και των συνηθειών και της καθημερινότητας των κατοίκων του γενικότερα,
για να μείνουν τα ήθη, τα έθιμα. οι συνήθειές τους και οι ασχολίες τους,
σκαλισμένα με τη γραφίδα μας στις σελίδες που ακολουθούν, επειδή διαβλέπουμε
τις ρωγμές που πραγματοποιούνται καθημερινά στα τοιχώματα του κοινωνικού ιστού
του.
Πιστεύουμε πως
αυτές οι γραμμές που χαράξαμε πάνω σε τούτα τα χαρτιά, περιγράφοντας την
ιστορική πορεία του χωριού μας και τις συνήθειες των κατοίκων του, θα
«σκαλίζουν» στο μέλλον, στη μνήμη των επερχόμενων γενιών των συγχωριανών μας,
που βρίσκονται μακριά από το χωριό και κατοικούν ήδη στις μεγαλουπόλεις της
χώρας μας και του εξωτερικού, τον τρόπο της ζωής των προγόνων μας, την ιστορική
εξέλιξη του χωριού μας και της ευρύτερης περιοχής γενικότερα, από αρχαιοτάτων
χρόνων μέχρι τα σήμερα.
Και όσοι από
τους αναγνώστες θεωρήσουν σημαντικά, αυτά που καταχωρούνται εδώ, ας συνεχίσουν
και αυτοί να κάνουν κάτι για να διατηρήσουν την παράδοση. Αλλά και αυτοί που
δεν νοιάζονται να δώσουν συνέχεια σε αυτή, ας κρατήσουν στη μνήμη τους τις
πληροφορίες που δημοσιεύουμε, για να τους θυμίζει την καταγωγή τους, για την
οποία θεωρούμε ότι πρέπει να νοιώθουν περήφανοι. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνούν
πως ο, τι έγιναν και όσα πέτυχαν στη ζωή τους, οφείλονται και σε εκείνα που
έχτισαν οι πρόγονοί τους, με ιδρώτα και αίμα, πάνω στις άγονες πέτρες και τα
άγια χώματα του χωριού μας.
Νοιώθουμε
ευτυχείς που μπορέσαμε να υλοποιήσουμε αυτό το εγχείρημά μας. Νομίζουμε πως με
την ενέργειά μας αυτή, κάναμε το καθήκον μας, θεωρώντας ότι βάλαμε και εμείς
ένα λιθαράκι στην συνέχιση της παράδοσης του τόπου μας. Αναφερόμαστε στην
ιστορία της ευρύτερης περιοχής του χωριού μας, καθώς και στα όσα συνέβησαν σε
αυτό, ιδιαίτερα τους δύο περίπου τελευταίους αιώνες της οργανωμένης «ζωής» του
για να απομείνει τελικά στους απογόνους μας, κάτι που νομίζουμε πως τόσα χρόνια
τους έλειπε.
Πριν κλείσουμε
θεωρούμε υποχρέωσή μας να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τους συγχωριανούς μας, τον
Χρήστο Γεωργ. Μίλη, την Παναγιώτα Αντων. Χουγιάζου, τον Κώστα Γεωργ. Αντωνάκο,
τον αδελφό μου Δημήτρη Στυλ. Σκλημπόσιο, αλλά και όσους άλλους συγχωριανούς μας
στους οποίους απευθυνθήκαμε και με προθυμία μας βοήθησαν με κάθε τρόπο, στην
καταχώρηση των σχετικών πληροφοριών στις σελίδες που ακολουθούν. Ευχαριστίες
επίσης οφείλουμε και στην αγαπημένη μας σύζυγο Μαρία για την απέραντη υπομονή
της κατά την διάρκεια της συγγραφής των κειμένων, αλλά και την καθοριστική
συμβολή της στην φιλολογική και την ηλεκτρονική επιμέλειά τους..
Γιώργος
Στυλ. Σκλημπόσιος - Μασκλινιώτης [1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου